برای مجید بهروزنژاد، که تنهایمان گذاشت
دوست عزیزمان مجید بهروزنژاد،
از اعضای قدیمی، پرنشاط و باصفای طبیعت یاران،
برای همیشه از پیش ما رفت.
از خداوند برای او طلب آمرزش،
و برای خانواده اش، طلب شکیبایی و سلامتی می کنیم.
مجید، خوب می داند که خنده هایش،
برایمان فراموش ناشدنی است . . .
روانش شاد
خنده اش سنبل رومی بود، و نمک بود، و فراست بود... زادنش به دیر خواهد انجامید -خود اگر زاده تواند شد- آزاد مردی چنین صافی، چنین سرشار از حوادث... اینک اما اوست، خفته خوابی نه بیداریش در دنبال.......
خدا بیامرزد. خیلی خوشحال می شدم اگر سعادت اشنایی با ایشان را داشتم.